گوگل سالهای نه چندان دوری یک سرویسی تحت عنوان گوگل ریدر داشت. به انگلیسی اگر بخواهیم نامش را درج کنیم بایستی Google Reader را تایپ کنیم! ( این برای سئو بهتر بود ) . گوگل ریدر سالها دریچه دسترسی خود من به اینترنت بود. به کمک گوگل ریدر میشد در عرض کمتر از 10 دقیقه فهمید در هرجای دنیا ، در هر موضوعی چه خبر است؟! گوگل ریدر یک سرویس مدیریت فید بود. نسل جدید شاید نمی دانند فید چیست؟ البته ما فید اینستاگرام ، تیک تاک یا فید فیس بوک داریم ولی قبل از آن پروتکلی بود که RSS بود. اگر می خواهید بدانید RSS چیست از بخش زیر که کپی ویکی پدیا است بخوانید.
فید های RSS ، یک پروتکل استاندارد سازی شده هستند که کامپیوترها و سرویس ها به کمک آن می توانند متوجه بروز رسانی در سایر سایت ها و سرویس ها شوند!
داستان گوگل ریدر اینطور آغاز شد که در اوایل دهه ۲۰۰۰، اینترنت به سرعت در حال رشد بود و کاربران به دنبال راههایی بودند تا بتوانند به سرعت و به راحتی به اخبار و اطلاعات دسترسی پیدا کنند. در آن زمان، RSS (Really Simple Syndication) به عنوان یک فناوری محبوب برای اشتراکگذاری محتوا معرفی شده بود. با استفاده از RSS، کاربران میتوانستند بدون نیاز به مراجعه مستقیم به وبسایتها، محتوای جدید را دریافت کنند.
ایده Google Reader از سوی مهندسی به نام "کریس والر" (Chris Wetherell) مطرح شد. کریس یکی از مهندسان گوگل بود که متوجه شد پیگیری محتوای جدید در وبسایتهای مختلف برای کاربران زمانبر و پیچیده است. او تصمیم گرفت تا یک ابزار متمرکز برای جمعآوری و نمایش محتوای RSS بسازد. با حمایت تیم مدیریتی گوگل، او توانست یک نمونه اولیه از Google Reader را توسعه دهد.
نسخه های اولیه گوگل ریدر اصلا چیزی شبیه به نسخه نهایی نبود |
Google Reader در اکتبر ۲۰۰۵ به صورت عمومی عرضه شد. این سرویس به سرعت مورد توجه کاربران قرار گرفت، زیرا به آنها اجازه میداد تا محتوای جدید را به صورت منظم و متمرکز دریافت کنند. با گذشت زمان، گوگل به بهبود و توسعه این ابزار ادامه داد و ویژگیهای جدیدی به آن اضافه کرد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر