هوش مصنوعی انرژیبر است و شرکتهای پشت این فناوری در تلاش هستند تا راکتورهای هستهای را برای تأمین انرژی آن راهاندازی کنند. اما ساخت راکتورهای هستهای زمانبر است و هوش مصنوعی سالها قبل از آمادهشدن این راکتورها به مقادیر عظیمی انرژی نیاز خواهد داشت. پس این انرژی از کجا تأمین میشود؟ در ایالات متحده، گاز طبیعی. انقلاب هوش مصنوعی مقدار بسیار بیشتری کربن وارد هوا خواهد کرد.
یک گزارش جدید از فایننشال تایمز جزئیاتی درباره رونق آینده گاز طبیعی ارائه کرده است. با تشدید تغییرات آبوهوایی، جهان از منابع انرژی آلایندهای مانند زغالسنگ و گاز طبیعی فاصله گرفت. شبکه برق ایالات متحده در زمینه انرژیهای تجدیدپذیر پیشرفت کرده بود و تولید برق مبتنی بر گاز در پنج سال گذشته کاهش یافته بود.
اما در سال ۲۰۲۴، به لطف مراکز داده و هوش مصنوعی، این روند معکوس شد. بر اساس گزارش فایننشال تایمز، وابستگی شبکه برق ایالات متحده به گاز تنها افزایش خواهد یافت. آمریکا تا سال ۲۰۳۰ بیش از ۸۰ نیروگاه گاز طبیعی جدید اضافه خواهد کرد. این عدد ۲۰ درصد بیشتر از تعداد نیروگاههایی است که در پنج سال گذشته اضافه شده است.
در ۱۴ ژانویه، رئیسجمهور بایدن دستور اجرایی صادر کرد که راه را برای گسترش بیشتر زیرساختهای هوش مصنوعی و انرژی هموار کرد. این دستورالعمل به پنتاگون و وزارت انرژی ایالات متحده (DOE) دستور داد تا زمینهای فدرال را به شرکتهای خصوصی که به دنبال ساخت «مراکز داده هوش مصنوعی در مقیاس گیگاوات» هستند، اجاره دهند.
در اعلامیهای درباره مراکز داده متا در لوئیزیانا، شرکت Entergy—شریک انرژی متا—گفت که نیروگاههای پاک و کارآمد را به سیستم خود اضافه خواهد کرد تا تقاضای فزاینده برق را تأمین کند. این شرکت جزئیات دقیقی درباره نیروگاههای گازی خود ارائه نکرد. در بیانیه مطبوعاتی آمده است: «متا متعهد شده است که مصرف برق خود را با ۱۰۰ درصد انرژی پاک و تجدیدپذیر مطابقت دهد و از طریق برنامه Geaux Zero خود با Entergy همکاری خواهد کرد تا حداقل ۱۵۰۰ مگاوات انرژی تجدیدپذیر جدید به شبکه اضافه کند.»
برنامه Geaux Zero یک تعرفه محلی است که خرید انرژی خورشیدی را تشویق میکند. خرید مقداری انرژی تجدیدپذیر به این معنا نیست که کربن دیگر وارد هوا نخواهد شد، بلکه فقط به این معناست که متا قول داده است مقداری انرژی خورشیدی نیز خریداری کند.
البته، آرزو این است که همهی این مراکز داده و سیستمهای هوش مصنوعی جدید با انرژیهای تجدیدپذیر و هستهای کار کنند. اما واقعیت این است که انرژی هستهای به کندی پیش میرود. راهاندازی یک راکتور سنتی ممکن است یک دهه طول بکشد و بسیاری از سیستمهای کوچکتر و پیشرفتهتر هنوز آزمایشنشده، مستقر نشده و اثباتنشده هستند.
ممکن است که فناوریهای بزرگ در آستانهی یک انقلاب هستهای به لطف مشوقهای ایجادشده توسط هوش مصنوعی باشند. اما قبل از اینکه راکتورها راهاندازی شوند، باید مقدار زیادی گاز طبیعی سوزانده شود.