استیو لانگاسک توسعه دهنده قدیمی اوبونتو و دبیان درگذشت

 خبر غم‌انگیزی از سوی مارک شاتل‌ورث، بنیان‌گذار اوبونتو امروز منتشر شد: استیو لانگاسک، مشارکت‌کننده دیرینه در اوبونتو و دبیان، درگذشته است.

مارک شاتل‌ورث در پستی تأثیرگذار در Ubuntu Discourse نوشته است: «استیو در سپیده‌دم سال ۲۰۲۵ درگذشت. زمان او کوتاه اما قابل توجه بود. او برای همیشه الهام‌بخش خواهد ماند.»

«با توجه به احساساتی که این هفته بروز داده شده، او به همان اندازه توسط همکاران و دوستانش در سراسر دنیای متن‌باز، به ویژه در اوبونتو و دبیان، که در آن‌ها ذهنی بزرگ، مربی و وجدانی بیدار بود، دلتنگ و سوگوار خواهد شد.»

به عنوان مدیر انتشار سابق دبیان و اوبونتو و کارمند طولانی‌مدت کانونیکال، استیو (که برخی از شما ممکن است او را با نام کاربری vorlon بشناسید) برای بسیاری از ما به نوعی شخصیت اصلی در توپولوژی اوبونتو بوده است.

من حدود 14 سال است که این وبلاگ را می‌نویسم ( آی تی نویس اول، برانکس و حالا دوباره آی تی نویس )  و نام او به طور مداوم در صندوق ورودی ایمیل‌های من از طریق پست‌های بسیاری در لیست‌های ایمیل، به‌روزرسانی‌های بسته‌ها، گزارش‌های اشکال و سایر به‌روزرسانی‌های توسعه‌ای که به آن‌ها پیوست می‌شد، دیده می‌شد.

از طریق مشارکت‌های او در بحث‌ها، مناظره‌ها و (گاه) درام‌های عجیب در لیست‌های ایمیل اوبونتو (و IRC در گذشته)، من چیزهای زیادی یاد گرفته‌ام. توضیحات فنی ماهرانه‌اش باعث می‌شد که چگونگی تغییرات پیشنهادی قابل درک باشد، در حالی که استدلال‌های متمرکز و غیرتبلیغاتی‌اش به چرایی آن‌ها پاسخ می‌داد.

برای توسعه‌دهندگان درگیر، رویکرد او مطمئناً مفید بوده است. برای یک فرد عادی که از بیرون نظاره‌گر بود و کمتر با تعامل بین مؤلفه‌ها، پروژه‌ها و جامعه آشنا بود، رویکرد او یک آموزش واقعی بود.

حتی در بحث‌های تنش‌زا و احساسی، استیو صبری تحسین‌برانگیز و رویکردی پیش‌گیرانه داشت، همیشه خونسرد و متمرکز بر جنبه‌های فنی باقی می‌ماند و اجازه نمی‌داد شخصیت‌ها، سیاست‌ها یا اظهارات تند او را از مسیر اصلی منحرف کنند.

او تجسم کیفیت اوبونتو بود

«من آنچه هستم به دلیل آنچه همه ما هستیم» ایده‌ای است که توسط کلمه اوبونتو منتقل می‌شود. استیو این را تجسم می‌کرد. به عنوان کاربران اوبونتو (مستقیم) و دبیان (غیرمستقیم)، مشارکت‌های او چیزی بود که هر یک از ما را تحت تأثیر قرار داد.

بنابراین در میان این غم، چیزی ارزشمند برای نگه‌داشتن وجود دارد: برای دهه‌ها، استیو زمان، تخصص و مهربانی خود را برای ارتقای جامعه اوبونتو، دبیان و جامعه گسترده‌تر نرم‌افزارهای متن‌باز اختصاص داد؛ و مشاوره‌ها، مربی‌گری‌ها و حمایت‌هایش به ارتقای افرادی که در آن مشارکت داشتند کمک کرد.

او در حالی از دنیا رفت که هم مردم و هم پروژه‌هایی که لمس کرد را به طور غیرقابل اندازه‌گیری بهتر کرد — متن‌باز دنیا را نه به دلیل شرکت‌ها، مدیران عامل و پول‌های کلان شرکت‌ها، بلکه به دلیل مهربانی و سخاوت مشارکت‌کنندگان انسانی مانند استیو لانگاسک تغییر داد.

همان‌طور که مارک شاتل‌ورث در پست خود به بیان این فقدان اشاره می‌کند: این که بسیاری از افراد در سراسر طیف لینوکس غم و علاقه خود را به اشتراک می‌گذارند، نشان‌دهنده تأثیری است که استیو گذاشت و میراث گرمی که از خود به جای گذاشت.

یادش گرامی ...