Body Count نیازی نداشت که کسی را متقاعد کند که بهترین نوازندگان متال به شکل دیوانهکننده و دست نیافتنی هستند، اما با هشتمین آلبوم بلند خود، Merciless، دقیقاً همین کار را انجام دادند.
بدون هیچ محدودیتی، آیس-تی، ارنی سی، و بقیه اعضای Body Count یک آلبوم پر از هرجومرج خالص ساختهاند – و نتیجه خارقالعاده است. چه آهنگ وحشتآور Psychopath باشد و چه Fuck What You Heard که به شدت مورد نیاز است – جایی که آیس-تی به سراغ "دموکریپها" و "بلادپابلیکنها" میرود – Merciless آلبومی است که فقط Body Count میتوانست ارائه دهد.
بزرگترین شگفتی آلبوم، و شاید یکی از بهترین لحظات در تاریخ گروهی که تاکنون لحظات بزرگی داشته، زمانی رخ میدهد که Body Count با دیوید گیلمور برای اجرای نسخه خودشان از آهنگ Comfortably Numb از پینک فلوید همکاری میکنند. با حفظ ریتم بهیادماندنی نسخه اصلی، آیس-تی آهنگ را کاملاً متحول کرده و آن را به خود اختصاص میدهد. او اشعار خودش را اضافه کرده و پیامی به همه مخاطبانش میفرستد:
"من انتخابی نداشتم، اما صدای ضعیفها شدم / یک بچه سیاهپوست جوان، ببین لعنتی چی کار کردم."
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر