در حالی که هنوز درمان قطعی برای بیماری پارکینسون وجود ندارد، یک آزمایش آینده نگرانه ، امید تازه‌ای برای بیش از ۱۰ میلیون فرد مبتلا به این بیماری فراهم می‌کند که شاید یک پیشرفت علمی در راه باشد.
یک تیم تحقیقاتی به رهبری دانشمندان دانشگاه کمبریج قصد دارد نوع جدیدی از ایمپلنت‌های مغزی را از خوشه‌های کوچک سلول‌های مغزی برای درمان بیماری پارکینسون توسعه دهد. این روش که در بیانیه‌ای از دانشگاه در تاریخ ۲۳ ژانویه توضیح داده شده است، با هدف ترمیم مسیرهای عصبی آسیب‌دیده توسط این بیماری تهاجمی طراحی شده و ابتدا بر روی حیوانات آزمایش خواهد شد.
جورج مالیاراس از دانشگاه کمبریج که به همراه راجر بارکر، دیگر پژوهشگر کمبریج، این پروژه را هدایت خواهد کرد، در این بیانیه گفت:
«هدف نهایی ما ایجاد درمان‌های دقیق مغزی است که بتواند عملکرد طبیعی مغز را در افراد مبتلا به پارکینسون بازگرداند.»
بیماری پارکینسون یک اختلال پیش‌رونده و تحلیل‌برنده عصبی است که ناشی از تخریب و مرگ نورون‌های مغز، به‌ویژه نورون‌های تولیدکننده دوپامین، می‌باشد. کاهش سطح دوپامین باعث اختلال در فعالیت طبیعی مغز شده، کنترل حرکتی را تحت تأثیر قرار داده و مشکلات حرکتی ایجاد می‌کند. دانشمندان هنوز نمی‌دانند چه چیزی این بیماری را تحریک می‌کند و در حال حاضر درمان قطعی برای آن وجود ندارد. در حالی که داروهای مبتنی بر دوپامین در مراحل اولیه درمان مؤثر هستند، اما به مرور زمان منجر به عوارض جانبی قابل توجه و ناخوشایندی می‌شوند.
دانشمندان بیش از یک قرن است که به دنبال درمان بیماری پارکینسون هستند. یکی از روش‌هایی که پژوهشگران در حال بررسی آن هستند، درمان جایگزینی سلولی است که در آن سلول‌های دوپامین مرده با سلول‌های جدید جایگزین می‌شوند. با این حال، این روش‌های فعلی نتوانسته‌اند سلول‌های پیوند شده را به طور کامل با سیستم عصبی مغز یکپارچه کنند.