ناسا به‌تازگی آزمایش‌های عملکرد موتور هواپیمای تحقیقاتی X-59 خود را به پایان رسانده است. این آژانس فضایی امیدوار است که این هواپیما بتواند راهی برای کاهش صدای بلند و آزاردهنده‌ی انفجار صوتی هواپیماهای مافوق صوت ارائه دهد.
ناسا و لاکهید مارتین این آزمایش‌ها را بین ماه‌های اکتبر تا فوریه بر روی یک موتور اصلاح‌شده‌ی F414-GE-100 که نیروی محرکه‌ی این هواپیما و زیرسیستم‌های آن را تأمین می‌کند، انجام دادند.
ریموند کاستنر، مسئول پیشرانش X-59 در مرکز تحقیقاتی گلن ناسا، در بیانیه‌ای اعلام کرد: "ما با موفقیت طبق برنامه‌ریزی انجام‌شده آزمایش‌های زمینی موتور را پیش بردیم. جریان هوا همان‌طور که در آزمایش‌های تونل باد پیش‌بینی شده بود، روان و پایدار بود. هیچ مشکلی از نظر ساختاری یا ارتعاشات بیش‌ازحد نداشتیم. همچنین، بخش‌هایی از موتور و هواپیما که نیاز به خنک‌سازی داشتند، به‌خوبی خنک شدند."
زمانی که هواپیماها از سرعت صوت (ماخ ۱، معادل حدود ۷۶۷ مایل بر ساعت یا ۱۲۳۴ کیلومتر بر ساعت) فراتر می‌روند، یک صدای بلند مانند انفجار ایجاد می‌کنند. این صدا ناشی از ترکیب امواج فشاری هوا و تشکیل یک موج ضربه‌ای به دلیل سرعت بالای هواپیما است.
این صدا که به آن "انفجار صوتی" گفته می‌شود، می‌تواند مردم روی زمین را وحشت‌زده کند و حتی باعث شکستن پنجره‌ها شود. به همین دلیل، اداره هوانوردی فدرال آمریکا در سال ۱۹۷۳ پرواز هواپیماهای غیرنظامی مافوق صوت را بر فراز خشکی ممنوع کرد. سفرهای تجاری مافوق صوت پس از دوران هواپیمای کنکورد دیگر رونق نگرفت. هرچند کنکورد هواپیمایی لوکس و نمادین بود، اما مصرف سوخت بالایی داشت، از نظر اقتصادی به‌صرفه نبود و شکایات زیادی از سر و صدای آن دریافت می‌شد. آخرین پرواز کنکورد در سال ۲۰۰۳ انجام شد.