چهار کشور غرب آفریقایی پایه‌گذار صنعتی هستند که ارزش آن بیش از 100 میلیارد دلار است. در کشورهای ساحل عاج، غنا، کامرون و نیجریه، ردیف‌هایی از درختان کاکائو روییده‌اند که میوه‌هایی با دانه‌هایی فراوان تولید می‌کنند. پس از برداشت، این دانه‌های بی‌ادعا خشک شده، برشته می‌شوند و به چیزی تبدیل می‌شوند که در سراسر جهان محبوب است.
شکلات برای هزاره‌ها مورد توجه بوده و به‌ویژه در روز والنتاین، نماد غیرقابل انکاری از عشق است. اما همانطور که آب و هوا به طور فزاینده‌ای دستخوش تغییرات غیرقابل پیش‌بینی می‌شود و هزینه‌های شیرینی‌سازی را افزایش می‌دهد، این خوراکی شیرین به نمادی از چیزی بسیار کمتر رمانتیک تبدیل شده است: تغییرات اقلیمی.
دو گزارش که روز چهارشنبه منتشر شد، نشان دادند که گرمایش زمین دما را فراتر از محدوده بهینه رشد کاکائو در کشورهای تولیدکننده اصلی این محصول می‌برد، به‌ویژه در فصل‌های اصلی برداشت. تحقیقات نشان می‌دهند که سوختن نفت، زغال‌سنگ و متان در حال برشته کردن کمربند کاکائو جهان و افزایش نجومی قیمت شکلات است.
کریستینا دال، معاون رئیس بخش علوم در سازمان غیرانتفاعی Climate Central، که یکی از این دو گزارش را نوشت، گفت:
«یکی از غذاهایی که بیشتر مردم جهان دوست دارند، به دلیل تغییرات اقلیمی در خطر است.»
او افزود: «امیدوارم که با شنیدن این که فعالیت‌های انسانی رشد کاکائو را دشوارتر کرده است، مردم مکث کنند و به اولویت‌های خود به عنوان یک گونه بیندیشند و اینکه آیا می‌توانیم و باید اقدامات لازم برای محدود کردن تغییرات اقلیمی آینده و آسیب‌های آینده به این غذایی که بسیار دوستش داریم را در اولویت قرار دهیم یا نه.»
حدود 70 درصد از کاکائو جهان در غرب آفریقا کشت می‌شود، و ساحل عاج، غنا، کامرون و نیجریه بزرگ‌ترین تولیدکنندگان آن هستند. بخش عمده باقی‌مانده نیز در مناطقی با شرایط آب و هوایی مشابه، نزدیک به خط استوا، مانند اندونزی و اکوادور کشت می‌شود. درختان کاکائو بهترین رشد را در شرایط جنگل‌های بارانی با رطوبت بالا، بارش فراوان، خاک غنی از نیتروژن و بادگیرهای طبیعی دارند. قرار گرفتن در معرض دماهای بالاتر از 89.6 درجه فارنهایت باعث استرس آبی می‌شود، رشد گیاه را مختل می‌کند و کیفیت و کمیت دانه‌هایی که درختان تولید می‌کنند را کاهش می‌دهد.