و حالا برای چیزی کاملاً متفاوت: مریخنورد «کنجکاوی» ناسا تصویری از ابری پرمانند را ثبت کرده است که کمی پس از غروب خورشید در آسمان مریخ درخشان بود.
این تصویر که در ژانویه ۲۰۲۳ ثبت شده بود، بهتازگی توسط ناسا در گزارشی ویژه مورد توجه قرار گرفت که تحقیقات مریخنورد از آسمان این سیاره را در ماه گذشته برجسته میکند.
در این بررسی، مریخنورد کنجکاوی در ۱۷ ژانویه (Sol 4426 مریخی)، طی ۱۶ دقیقه مجموعهای از تصاویر را ثبت کرد. این تصاویر ابرهایی به رنگ قرمز-سبز را در نور گرگومیش مریخی نشان میدهند. این ابرها ابرانگاریسهای شبتاب (Noctilucent clouds) هستند که به دلیل نحوه پراکندگی نور خورشید در جو غبارآلود مریخ ایجاد میشوند.
بر اساس گزارش ناسا، ابرهای مریخی از یخ آب یا یخ دیاکسید کربن تشکیل شدهاند. تنها ابرهای دیاکسید کربنی—که در ارتفاعات بالاتر و دماهای پایینتر نسبت به ابرهای آبی رخ میدهند—به این شکل درخشان ظاهر میشوند. این ابرهای شبتاب در مریخ در ارتفاعی بین ۶۰ تا ۸۰ کیلومتر (۳۷ تا ۵۰ مایل) بالاتر از سطح تشکیل میشوند. اگر ابرها در ارتفاعات پایینتر از ۵۰ کیلومتر (۳۱ مایل) حرکت کنند، به دلیل افزایش دمای جو تبخیر میشوند.
ابرهای شبتاب تنها پدیدهای فرازمینی نیستند. در زمین نیز، پرتاب موشکها میتواند باعث تشکیل چنین ابرهایی در لایههای بالایی جو شود که تنها کمی پس از غروب خورشید یا پیش از طلوع قابل مشاهده هستند—زیرا در طول روز، روشنایی بیشازحد آنها را پنهان میکند.
ابرهای مریخی اشکال و اندازههای مختلفی دارند. در سال ۲۰۲۲، دانشمندان سازمان فضایی اروپا (ESA) ابرهایی مشابه نمونههای زمینی را در آسمان مریخ مشاهده کردند. سال بعد، مریخنورد پشتکار (Perseverance) با پوششی سنگین از ابرها مواجه شد—نشانهای از روزهای ابری در دنیای غبارآلود و نهچندان دور.
ابرهای رنگینتابی که بهتازگی ثبت شدهاند، پدیدهای تازه کشفشده نیستند، اما همچنان شگفتانگیز و نیازمند بررسی بیشتر هستند.
ابرهای گرگومیشی برای اولین بار در مریخ توسط مأموریت پَثفایندر ناسا در سال ۱۹۹۷ مشاهده شدند. مریخنورد کنجکاوی در سال ۲۰۱۷ این پدیده را مجدداً ثبت کرد، و رصد اخیر آن چهارمین سال مریخی است که این مریخنورد چنین ابرهایی را شناسایی کرده است.