سناتور ران وایدن خواهان این است که دولت شرکتها را ملزم کند تا به وضوح مشخص کنند که خریداران هنگام خرید محتوای دیجیتال، دقیقاً چه چیزی دریافت میکنند.
وایدن در نامهای به کمیسیون تجارت فدرال (FTC) درخواست راهنمایی کرده تا "اطمینان حاصل شود که مصرفکنندگانی که کالاهای دیجیتال را خریداری یا مجوز استفاده از آنها را دریافت میکنند، بتوانند تصمیمات آگاهانه بگیرند و حقوق مالکیتی خود را درک کنند." به گفته او، خریداران باید بدانند مدت زمان مجوز چقدر است و آیا میتوانند آن را منتقل یا مجدداً بفروشند (که معمولاً امکانپذیر نیست). وبسایت The Verge پیشتر درباره این نامه گزارش داده بود.
به دلیل مسئلهی مدیریت حقوق دیجیتال (DRM) و قوانین کپیرایت، مصرفکنندگانی که محتوای دیجیتال مانند فیلم و سریال را آنلاین خریداری میکنند، در واقع مالک آن بهمعنای سنتی نیستند. بهعنوان مثال، خرید دیجیتالی یک فیلم از آمازون یا یک بازی از مایکروسافت به یک حساب کاربری آنلاین متصل است و خریدار معمولاً فقط یک "مجوز دسترسی" دریافت میکند. همچنین، این مجوزها اغلب دارای محدودیتهایی هستند. آمازون معمولاً امکان دانلود کتابهای الکترونیکی خریداریشده و استفاده از آنها در دستگاههای غیر از کیندل را نمیدهد یا اجازهی فروش مجدد آنها را صادر نمیکند.
اگرچه اکثر پلتفرمهای تجارت الکترونیک در بخش جزئیات و قوانین خود حقوق مصرفکنندگان را توضیح میدهند، اما وایدن خواهان آن است که این جزئیات قبل و بعد از خرید بهصورت شفافتر ارائه شوند.
ضربالمثل قدیمی "هیچ چیز را مالک نخواهید بود و از آن لذت خواهید برد" در اینجا صدق میکند. تا زمانی که شرکتها پس از خرید، نحوهی استفاده از کالاهای دیجیتال را محدود کنند، مصرفکنندگان در عمل مالک هیچچیز دیجیتالی نیستند. مشکل اصلی نرمافزارها هستند: شما ممکن است یک کنسول Xbox یا یک دوربین Google Nest داشته باشید، اما یک بهروزرسانی ساده یا قطع پشتیبانی از سوی شرکت میتواند آنها را بیاستفاده کند—و در این شرایط، مصرفکنندگان تقریباً هیچ کاری نمیتوانند انجام دهند.