بر اساس تحقیقات جدید، حیواناتی که در یکی از خشن‌ترین محیط‌های زمین—در اعماق دریا—زندگی می‌کنند، صرفاً با شرایط سخت سازگار نشده‌اند، بلکه خودشان این محیط را شکل می‌دهند. این موجودات با حرکت درون رسوبات، مسیر را برای اشکال دیگر حیات هموار می‌کنند.
تیمی از پژوهشگران نمونه‌های رسوبی را از گودال ژاپن در اقیانوس آرام، در نزدیکی سواحل هونشو جمع‌آوری کردند. آن‌ها منطقه هادال—عمیق‌ترین بخش اقیانوس—را در عمق ۷.۵ کیلومتری (۴.۶۶ مایلی) از سطح آب بررسی کردند. حتی در آنجا هم زندگی راه خود را پیدا می‌کند. نتایج این تحقیق امروز در نشریه Nature Communications منتشر شد.
زیست‌آشفتی (Bioturbation) فرآیندی است که در آن حیوانات یا گیاهان رسوبات را اکسیژن‌رسانی و آبیاری می‌کنند. بسیاری از موجودات با کندن تونل‌ها این کار را انجام می‌دهند، و موجودات زیر کف دریا نیز از این قاعده مستثنی نیستند. زیست‌آشفتی بر نحوه گردش مواد مغذی در رسوبات یک اکوسیستم تأثیر می‌گذارد و در نتیجه، بر عملکرد کلی اکوسیستم اثر دارد.
یوسی هوویکوسکی، نویسنده ارشد این مطالعه و رسوب‌شناس در سازمان زمین‌شناسی فنلاند، در ایمیلی به Gizmodo گفت:
"همواره تصور می‌شد که جوامع زیستی کف دریاهای عمیق، به دلیل شرایط سخت مانند کمبود غذا و انرژی، از نظر تنوع و زیست‌توده ضعیف هستند. اما نمونه‌برداری‌های اخیر از گودال‌های هادال تنوع شگفت‌انگیزی از حیات را نشان داده است، از جمله خیارهای دریایی، کرم‌های پرتار، دوکفه‌ای‌ها، ایزوپودها، شقایق‌های دریایی، آمفیپودها، حلزون‌ها و ماهی‌های کف‌زی."
سال گذشته، تیمی از محققان شواهدی از حیات ماکروسکوپی در زیر کف اقیانوس‌های عمیق کشف کردند، که درک ما از حیات در یکی از خشن‌ترین محیط‌های زمین را پیچیده‌تر کرد. این کشف همچنین سرنخ‌هایی از احتمال وجود حیات در فراسوی زمین، مثلاً در اقیانوس‌های زیرسطحی قمرهای منظومه شمسی، ارائه می‌دهد. مطالعه اخیر به این ماجرا ابعاد تازه‌ای می‌بخشد، زیرا نشان می‌دهد چگونه محیط‌های عمیق اقیانوسی دائماً بازسازی می‌شوند و با تأمین مواد مغذی و اکسیژن، محیط زیستی خود را تازه نگه می‌دارند.