کادیلاک ۱۹۷۵ سویل نقطه عطفی برای این برند بود، چرا که نام معتبرترین مدل جنرال موتورز را در دسترس آمریکایی‌ها قرار داد که به دنبال خودروهای کوچکتر و مقرون به صرفه‌تر بودند. دو دهه قبل، چنین گزینه‌ای برای خریداران وجود نداشت، بنابراین یک طرفدار کادیلاک کانادایی تصمیم گرفت خودرویی مشابه بسازد، و یکی از نمونه‌های نادر باقی‌مانده آن قرار است وارد بازار حراج شود.
روبن آلنر در صنعت خودرو فعالیت نداشت. او ثروت خود را از صنعت نساجی به دست آورد—و مبلغ زیادی نیز از این راه به دست آورد—اما عاشق کادیلاک‌ها بود و به این باور رسید که نسخه کوچکتری از Eldorado 1955 می‌تواند موفق باشد. بنابراین او به ساخت چنین خودرویی پرداخت و اولین ماشین خود را بر پایه Chevrolet 1956 ساخت که با طول ۱۹۵.۶ اینچ (۴,۹۷۰ میلی‌متر) بیش از ۲۵ اینچ (۶۳۵ میلی‌متر) کوتاه‌تر از Eldorado بود.
اما با نصب دماغه‌های Eldorado از جنس فیبرگلاس بر روی ربع‌های عقب شورلت، ظاهری مشابه پیدا کرد، و همچنین نامی مشابه نیز به آن داده شد: El Morocco، چیزی که آلنر ظاهراً از یک کلاب شبانه معروف در منهتن آن زمان اقتباس کرده بود.
تغییرات دیگر شامل تغییراتی در گریل خودرو بود که حاوی یک جفت «داگمار» (پروژه‌های شبیه موشک) بود که نام خود را از یک ستاره تلویزیونی و مدل معروف آن دوره به عاریت گرفته بود. این‌ها در واقع پوسته‌های چراغ جلوی Dodge 1937 بودند که به صورت معکوس استفاده شده بودند.
باله‌های فولادی و قدرت موتور بلوک کوچک
در فصل بعدی و با تغییر به Chevrolet 1957 به‌روزرسانی‌های بیشتری صورت گرفت. تیم آلنر از باله‌های فیبرگلاس به باله‌های فولادی تغییر داد و قالب‌های جانبی بدنه خودرو، طراحی Brougham پرچم‌دار کادیلاک را تقلید کردند. جلوی خودرو در این سال کمتر فانتزی بود، اما گریل با حذف نوار مرکزی‌اش تمیزتر به نظر می‌رسید و نام El Morocco جایگزین نام استاندارد شورلت بالای نماد Vشکل روی کاپوت شد که آلنر تصمیم گرفت آن را حفظ کند.
موتورها به طور استاندارد حفظ شدند، اما این مشکلی نبود چون موتور بلوک کوچک افسانه‌ای شورلت تنها در سال ۱۹۵۵ معرفی شده بود و به وضوح از رقبای خود پیشی گرفته بود. در سال ۱۹۵۷، این موتور از ۲۶۵ اینچ مکعب (۴.۳ لیتر) به ۲۸۳ اینچ مکعب (۴.۷ لیتر) افزایش پیدا کرد و با کاربراتور چهاربار (اختیاری) مانند آنچه در این خودرو نصب شده، قدرت ۱۹۵ اسب بخار (۱۹۸ اسب بخار متریک) داشت که آن را از طریق گیربکس خودکار دو سرعته Powerglide به چرخ‌های عقب منتقل می‌کرد.
Mecum Auctions می‌گوید این خودروی بدون سقف یکی از تنها ۱۰ خودروی ساخته شده برای سال ۱۹۵۷ است (منابع دیگر پیشنهاد می‌کنند که تنها دو نسخه کانورتیبل در آن سال تولید شده‌اند). این خودرو پس از یک بازسازی کامل که باید هزینه زیادی برای صاحب آن داشته باشد، فقط ۷۸ مایل طی کرده است.
پروژه‌ای گران‌قیمت و پرشور
این خودروها همچنین در زمان خود ارزان نبودند و گزارش‌ها می‌گویند که قیمت آن‌ها حدود ۳۰ درصد بیشتر از شورلت‌های پایه بود و به قیمت واقعی کادیلاک نزدیک می‌شد. با این حال، آلنر نتوانست از این پروژه سودی ببرد و پس از دو سال از آن دست کشید.
این خودرو در تاریخ ۱۷ مه به حراج می‌رود و حتماً به فروش خواهد رسید چون هیچ قیمت ذخیره‌ای (reserve) ندارد. برای دادن یک برآورد تقریبی، Mecum همین خودرو را در سال ۲۰۲۱ به قیمت ۲۲۰,۰۰۰ دلار فروخته است.