در جریان تحقیقات خود در کتابخانه بودلیان دانشگاه آکسفورد، لیا ورونزه، استاد ادبیات انگلیسی، به شعری قابلتوجه در یکی از مجموعههای متنی قرن هفدهم برخورد کرد. بندهای ابتدایی این شعر معمولی به نظر میرسیدند، اما ادامه آن برای اکثر دانشجویان ادبیات انگلیسی آشنا بود—زیرا ورونزه به نسخهای نادر و ثبتنشده از یکی از معروفترین غزلهای شکسپیر دست یافته بود.
این شعر، یک نسخه دستنویس از اقتباس موسیقایی "غزل ۱۱۶" شکسپیر است و اکنون تنها دومین نسخه دستنویس شناختهشده از این غزل محسوب میشود. ورونزه این شعر را در میان دستنوشتهای از متون متفرقه که توسط الیاس آشمول (۱۶۱۷–۱۶۹۲) گردآوری شده بود، شناسایی کرد. آشمول، که بنیانگذار موزه هنر و باستانشناسی اشمولین آکسفورد و یکی از وفاداران به سلطنت در دوران جنگهای داخلی انگلستان بود، این دستنوشته را جمعآوری کرده بود.
بر اساس پژوهشی که در ۳ فوریه در نشریه "بررسی مطالعات انگلیسی" منتشر شد، این اقتباس و زمینه منحصربهفرد آن، بینش تازهای درباره تاریخ ادبی و اجتماعی انگلستان در قرن هفدهم ارائه میدهد.
ورونزه در بیانیهای از دانشگاه آکسفورد توضیح داد:
"در حین ورق زدن دستنوشته، این شعر توجه مرا جلب کرد، زیرا نسخهای غیرعادی از 'غزل ۱۱۶' به نظر میرسید."
او پس از بررسی کاتالوگ نسخه خطی (توصیفی از محتوا و مشخصات دستنوشته) متوجه شد که "شعر تحت عنوان 'در باب ثبات در عشق' توصیف شده بود—که نادرست نبود، اما هیچ اشارهای به شکسپیر نشده بود."
به نظر میرسد که ویلیام هنری بلک، که در قرن نوزدهم کاتالوگ دستنوشتههای آشمول را تهیه کرد، شاید از خواندن فراتر از خطوط ابتدایی آن صرفنظر کرده باشد. ورونزه در مقاله خود نوشت: "دو نسخه از این غزل تفاوتهای قابلتوجهی دارند، که ممکن است دلیل نادیده گرفته شدن آن باشد."