تیمی از دانشمندان طولانی‌ترین مولکول‌های آلی که تاکنون در مریخ — چهارمین سیاره از خورشید و مکان وسوسه‌انگیزی برای جستجوی حیات فراتر از زمین — دیده شده است را کشف کرده‌اند.
مریخ امروزی محیطی ناسازگار با حیات دارد؛ با نوسانات شدید دما، جوی نازک و ظاهراً کمبود آب مایع در سطح سیاره. اما بر اساس پژوهشی جدید که امروز در نشریه آکادمی ملی علوم (PNAS) منتشر شد، به نظر می‌رسد مولکول‌های بزرگ یافت‌شده در مریخ به اندازه‌ی عمر حیات روی زمین قدمت دارند و این مسئله پرسش‌هایی را درباره‌ی فعالیت‌های زیستی در مریخ باستانی مطرح می‌کند.
این مولکول‌ها زنجیره‌های بلند کربنی هستند که تا ۱۲ اتم کربن متوالی را در بر می‌گیرند. این مولکول‌ها حدود ۳.۷ میلیارد سال در مریخ، دست‌نخورده از فعالیت‌های زمین‌شناسی، رطوبت یا گرما باقی مانده‌اند. قدمت این مولکول‌ها تقریباً با زمان قدیمی‌ترین نشانه‌های شناخته‌شده از حیات در سیاره ما برابر است.
کنجکاوی (Curiosity) سال‌هاست که در مریخ کاوش می‌کند و جزئیات جدیدی از محیط باستانی این سیاره را آشکار کرده است. عنصر کلیدی این محیط کربن است؛ عنصری که هم برای حیات حیاتی است و هم برای پیوند مولکول‌هایی مانند DNA و RNA به کار می‌رود. طبق بیانیه‌ی مرکز ملی تحقیقات علمی فرانسه (CNRS)، این زنجیره‌های کربنی «می‌توانند ویژگی‌هایی مشابه اسیدهای چرب تولیدشده بر اثر فعالیت‌های زیستی در زمین را نشان دهند.»
کشف این مولکول‌های آلی بینش‌های مهمی درباره‌ی فرآیندهای زیستی احتمالی در مریخ اولیه ارائه می‌دهد؛ اما برای روشن شدن موضوع، این به معنای مدرک قطعی برای وجود حیات گذشته یا حال در مریخ نیست. با این حال، این کشف نشان می‌دهد که بلوک‌های سازنده‌ی حیات، همان‌طور که ما می‌شناسیم، در مریخ وجود داشته‌اند — و مریخ ممکن است زمانی شرایط مناسبی برای پشتیبانی از حیات داشته است.