گرچه خواب زمانی برای استراحت و بازیابی انرژی است، اما مغز ما در هنگام خواب به طرز شگفت‌انگیزی فعال باقی می‌ماند. در واقع، طبق گفته‌ی تیمی از پژوهشگران که اخیراً حرکات چشمی را در هنگام خواب تحلیل کرده‌اند، در پشت پلک‌های بسته ما فعالیت‌های بیشتری از آنچه قبلاً تصور می‌شد، جریان دارد.
در یک مطالعه که روز چهارشنبه در نشریه نیچر کامیونیکیشنز (Nature Communications) منتشر شد، محققان در سوئیس اندازه مردمک چشم شرکت‌کنندگان در خواب را مورد بررسی قرار دادند. این مطالعه نشان می‌دهد که مردمک‌های ما هنگام بیهوشی به طور مداوم اندازه خود را تغییر می‌دهند، که نشان‌دهنده‌ی سطوح مختلف فعال‌سازی مغزی و واکنش مغز به محرک‌ها است. با تحقیقات بیشتر، پزشکان ممکن است روزی بتوانند از فعالیت مردمک برای تشخیص مشکلات خواب استفاده کنند.
کارولین لوستنبرگر (Caroline Lustenberger)، عصب‌شناس در ETH زوریخ و یکی از نویسندگان این مطالعه، در بیانیه‌ای از سمت دانشگاه گفت:
"تغییرات در دینامیک مردمک بازتاب‌دهنده‌ی حالت برانگیختگی یا سطح فعال‌سازی مغز در نواحی مسئول تنظیم خواب و بیداری است. این مشاهدات با این فرضیه‌ی قبلی که سطح برانگیختگی در هنگام خواب اساساً پایین است، در تضاد است."
لوکوس کورولئوس (Locus Coeruleus) — بخشی از مغز که سطح فعال‌سازی را تنظیم می‌کند — در ساقه مغز قرار دارد و مطالعه آن در هنگام خواب افراد بسیار دشوار است. از آنجا که اندازه مردمک با فعالیت مغز مرتبط است، لوستنبرگر و همکارانش فرض کردند که می‌توان از این تغییرات برای ردیابی میزان فعال‌سازی مغز در خواب استفاده کرد.
این تیم ادعا می‌کند که برای اولین بار موفق به مشاهده‌ی حرکات چشم در هنگام خواب برای چندین ساعت متوالی شده است — و احتمالاً دارید فکر می‌کنید: چطور؟ تصویر اصلی این مقاله یک عکس آرشیوی نیست — بلکه نشان می‌دهد که آن‌ها واقعاً چطور این کار را انجام دادند. محققان به‌سادگی یک چشم از هر شرکت‌کننده را باز نگه داشتند، آن را با پماد چشمی مرطوب کردند و سپس با یک باند شفاف بستند.